Ik ontving een bericht over kleine Benjamin. De foto’s staan onder dit bericht. Wat was het goed om hem weer te zien.
Weten jullie het nog? In 2016 werd hij geboren als kleinste in het nest, vechtend voor zijn leven omdat hij een hazenlipje had. De melk die hij wilde drinken stroomde uit zijn neus weer naarbuiten. Als je goed kijkt naar de foto’s, zie je onder zijn neus (voor de kijkers rechts) nog een streepje en een litteken op zijn neusvleugel. Dat was helemaal open en zijn tanden stonden naderhand naarvoren.
Normaliter worden dit soorts pups in het nest afgemaakt of ze overleven het door zwakte uiteindelijk niet. Maar ja, dat kon ik natuurlijk weer eens niet over mijn hart verkrijgen, dus ben ik voor hem gaan vechten. Er zat zo’n levenslust in hem. Met sonde-voeding heb ik hem gevoed. Toen hij groot genoeg was heb ik hem plastische chirurgie laten ondergaan, zodat hij er niet eng uit zou gaan zien, waardoor hij dan weer niet aantrekkelijk zou zijn voor kinderen.
Deze chirurgie vond plaats in Eersel/Anicura, bij een van mijn dierenartsen, Maarten van Kappen. Voor ingewikkelde zaken ga ik altijd naar hem. Er is namelijk bijna geen dierenarts te vinden die aan een dergelijke operatie begint, bij een pup nog wel. Maarten deed dat wel, met groot succes.
En kijk hem nu eens!?!?! Een plaatje van een hond. Hij is nog steeds bij Ellie en haar gezin die alleen maar voor Benjamin kozen, koste wat kost. Nou, het heeft wat gekost (aan inspanning en doorzettingsvermogen dan, want de operatiekosten vielen echt mee) maar met zoveel resultaat.
Dag mooie, lieve, kleine Benjamin. Wat ben je groot, sterk en gezond geworden. Zo goed je weer te zien jongen.
Klik op de foto om te vergroten.
